Dlaczego ludzie boją się upadłości konsumenckiej?

Jako specjaliści w dziedzinie upadłości spotykamy się z wątpliwościami/obawami przed wszczęciem tej procedury przez osoby, które mogą z niej skorzystać z rewelacyjnym skutkiem. Nierzadko kontaktują się z nami osoby, które mają 30-50 lat, małżonka i 1 lub 2 dzieci oraz długi znacznie przewyższające ich dochody z umowy o pracę. Z reguły też dochody te są zajęte przez komornika, a pomimo tego dług nadal rośnie, ponieważ z egzekwowanych kwot nie są zaspokajane nawet odsetki, które z reguły rosną wręcz lawinowo (aktualnie maksymalna wysokość odsetek za opóźnienie to zawrotne 24,5%!).

Dla takich sytuacji właśnie ustawodawca wprowadził instytucję upadłości konsumenckiej, która prowadzi do całkowitego oddłużenia wnioskodawcy w relatywnie krótkim, z góry przewidzianym, terminie. Wiele przeprowadzonych rozmów z naszymi klientami uświadomiło nam, jak istotnie wpływa na psychikę sama nazwa „upadłość” i jak negatywne skojarzenia może budzić słowo „upadły”. „Upadłość” najczęściej kojarzy się z końcem, likwidacją, a nawet śmiercią gospodarczą. Wielu zwyczajnie myli upadłość konsumencką z upadłością przedsiębiorstwa, która w tym wypadku dąży do całkowitego zniesienia wszelkich dóbr firmy i zakończenia jej działalności (czyli śmierć firmy). Tymczasem upadłość konsumencka może być kojarzona wyłącznie ze śmiercią długów, ponieważ sam proces ma powodować nowe „lepsze życie” osoby i to nie tylko pod względem finansowym.

Przecież w toku tej procedury to właśnie długi zostają „zlikwidowane”, a dotychczasowy dłużnik uwolniony od dożywotnich spłat. Uświadomienie sobie powyższego sprawia, że perspektywa wzięcia kolejnej pożyczki na wysoki procent tylko po to, żeby załatać dziury w budżecie, nie jest żadnym rozwiązaniem, ale kolejną kłodą rzuconą sobie pod nogi.

Więcej o upadłości, jej skutkach i korzyściach piszemy w innych naszych artykułach.